Natchnęła mnie do napisania tej krótkiej refleksji dzisiejsza notka DIMa (http://dim24.salon24.pl/736467,video-uchodzcy-bez-krepowania-sie-mieszkancami-rozbijaja-noca-sklepy-jawnie).
Zarówno te wydarzenia, to co działo się w „dżungli” w Calais, jak i niedawne występy dziennikarza Wyborczej przemalowanego na brązowo pokazują bowiem to samo zjawisko: w Europie w najlepsze kwitnie rasizm. Twardy i brutalny rasizm. Dlaczego tak sądzę?
Przybywających drogą morską migrantów Europa nie traktuje bowiem jak ludzi. Nie. To wygląda, jakby wyławiano z morza zmarznięte pieski i kotki, takie biedne, którym trzeba dać jedzonko, pogłaskać, przytulić. A te, które przybłąkały się lądem trzeba poumieszczać w jakichś schroniskach i znaleźć rodziny do adopcji.
Gdyby to byli ludzie, ponosiliby wprawdzie konsekwencje nielegalnego przekroczenia granic UE, ale w zamian władze tejże czułyby się odpowiedzialne za przestępstwa do których dochodzi w obozach ich internowania. Gwałciciele, mordercy i złodzieje byliby sądzeni, skazywani na więzienie lub deportowani. Istniałyby wtedy także legalne możliwości ucieczki do Europy przed wojną i głodem - i to dotyczące całych rodzin, razem z dziećmi i starcami. Europa zaangażowałaby się poważnie w rozwiązywanie konfliktów w krajach, z których ci ludzie uciekają. Zamiast handlu prawami do emisji CO2 zajęto by się problemami produkcji żywności w krajach objętych zmianami klimatu, itp, itd. Przykłady można mnożyć, papież Franciszek mówi o tym od dawna, ale przecież nie można go posłuchać, bo to katolik.
Ale na szczęście tego wszystkiego wcale nie trzeba robić, wszak to nie są ludzie…
Można za to rzucić wypowiedzi papieża w twarz „faszystom”, którzy winni są całej tragedii tych bezbronnych stworzeń.
